Eliminowanie objawów wegetatywnych związanych z nadmiernym wysiłkiem przy pokonywaniu dysfluencji można realizować w ramach wprowadzenia w stan relaksacji i późniejszej komunikacji w zrelaksowanym stanie. Tak jak w klinicznym obrazie jąkania nadmierny wysiłek przeplata się z napięciem psychicznym, również relaksacja jako technika terapeutyczna powoduje zwykle ustąpienie nadmiernego wysiłku (rozluźnienie mięśni aparatu artykulacyjnego) i napięcia psychicznego.
Można tu też stosować techniki lekkiego kontaktu artykulacyjnego. Mogą one być ukierunkowane na rozluźnienie języka, warg, żuchwy - w zależności od tego, w jakiej konstelacji artykulacyjnej przejawia się nadmierny wysiłek, lub opierać się na ogólnej relaksacji, kiedy postępuje się od rozluźniania kończyn stopniowo aż do twarzy (ust), a w końcu ćwiczy się mówienie z rozluźniony- mi mięśniami artykulacyjnymi (N.T. Radford 2002). Jeżeli chodzi o zaburzone zachowanie konwerbalne, jego korekta jest zwykle związana z terapią behawioralną. Z początku jest tu potrzebna identyfikacja zaburzonego zachowania kon- werbalnego (przed lustrem lub z nagrania wideo). Trzeba sprawić, aby zaburzone zachowanie konwerbalne było pod świadomą kontrolą. Przy tym można zwrot- nie pomagać, w formie sygnałów niewerbalnych, osobie jąkającej się.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz